بلاک چین
بلاک چین
بلاک چین یک فناوری جدید که در تراکنش‌های مالی آنلاین به کار گرفته می‌شود.
ریچارد مولدز (Richard Moulds) مدیر ارشد شرکت امنیت الکترونیکی سیلز (Thales e-Security)می‌گوید: «بلاک چین می‌تواند اعتماد مردم به اینترنت را افزایش دهد؛ به‌عنوان‌مثال می‌تواند علاوه بر متصل کردن اشیا به یکدیگر و اینترنت، رابطی برای تراکنش‌های مالی بین مردم و اشیا مختلف نیز باشد.»
با استفاده از یک بلوک زنجیره ای، بسیاری از افراد می توانند وارد یک رکورد اطلاعات شوند، و یک جامعه از کاربران می تواند کنترل کند که اطلاعات ثبت شده چگونه اصلاح و به روز می شود. به همین ترتیب، نوشته های ویکی پدیا محصول یک ناشر نیستند. هیچ شخص اطلاعاتی را کنترل نمی کند.
با این حال، نزول به سطح زمین، تفاوت هایی که باعث می شود تکنولوژی Blockchain منحصر به فرد تبدیل شود بیشتر روشن است. در حالی که هر دو در شبکه های توزیع شده (اینترنت) اجرا می شوند، ویکی پدیا به وب سایت جهانی (WWW) با استفاده از یک مدل شبکه سرویس گیرنده سرویس دهنده ساخته شده است.
یک کاربر (مشتری) با مجوزهای مرتبط با حساب کاربری خود قادر است ورودیهای ویکیپدیا را که در یک سرور متمرکز ذخیره شده است، تغییر دهد.
هر زمان که یک کاربر به صفحه ویکی پدیا دسترسی پیدا کند، نسخه به روز شده نسخه اصلی نسخه اصلی ویکی پدیا را دریافت خواهند کرد. کنترل پایگاه داده همچنان با مدیران ویکیپدیا باقی می ماند و دسترسی و مجوز ها توسط یک مقام مرکزی حفظ می شود.
موارد استفاده‌ی تکنولوژی بلاک چین
بیشتر شهرت بلاک چین تا این لحظه، استفاده از آن به‌عنوان سامانه‌ای برای رمزنگاری معاملات پول اینترنتی یا همان بیت کوین (Bitcoin) است. از بیت کوین برای تبادلات بین‌المللی استفاده می‌شود که هزینه‌ی کمتری نسبت به فرایندهای تبدیل ارز به یکدیگر دارد. روزانه، میلیاردها دلار در قالب بیت کوین جابه‌جا می‌شود.
اما علاوه بر آن از فناوری بلاک چین می‌توان در زیرساخت‌های مالی موجود مانند سهام، اوراق قرضه و زمینه‌های بسیار دیگری استفاده کرد. استفاده از این فناوری و جایگزینی آن با فناوری‌های امروزی، می‌تواند روی سرعت دسترسی به اینترنت نیز تأثیر بگذارد.
بیت کوین
وقتی شما پولی را در یک بانک سپرده‌گذاری می‌کنید، آن‌ها اطلاعاتی را در مورد سپرده شما و حساب شما در یک پایگاه داده بزرگ ذخیره می‌کنند. بیت کوین هم کار مشابهی را برای حفظ اطلاعات حساب‌های کاربران انجام می‌دهد، اما برخلاف یک بانک، در بیت کوین با توجه به ماهیتی که دارد نمی‌توان به یک قدرت مرکزی که پایگاه داده را برای کاربران مدیریت و ذخیره کند، اعتماد کرد. بیت کوین این مشکلات را با تقسیم کردن پایگاه داده به مجموعه‌های کوچکی که «بلاک‌ها» نامیده می‌شوند حل کرده است. هر بلاک یک جور برچسب (Label) است که آن را به بلاک قبلی پیوند می‌دهد به ترتیبی که هر کسی می‌تواند تمام پایگاه داده را که از این قسمت‌های مجزا تشکیل شده گردآوری کند؛ به عبارتی هر کسی که از بیت کوین استفاده می‌کند، یک نسخه از کل پایگاه داده را که زنجیره بلوک نامیده می‌شود ذخیره می‌کند و این مجموعه‌های بسیار کوچک را بین هم ردوبدل می‌کنند. زنجیره بلوکی میان تمام کاربران بیت کوین به اشتراک گذاشته شده است و برای بررسی مقادیر آدرس‌های بیت کوین و جلوگیری از پرداخت دوگانه و سایر خرابکاری‌ها است.